อาหารกลางวันสไตล์มนุษย์เงินลืม

          ผมอยากจะเล่าเรื่องนี้มานานแล้ว ตอนผมมาอยู่ที่นี่ช่วงแรกๆแถบไม่อยากเชื่อจะสายตาเลยจริงๆ ว่าจะมีร้านอาหารร้านไหนที่ขายข้าวแกงถุงละ สิบบาท แถมบางครั้งแม่ค้ายังใจดีแถมของหวานให้ผมด้วย...

มนุษย์เงินลืมขอกล่าวทักทาย

          สวัสดีครับ นานแล้วที่ผมไม่ได้เข้ามาในบล็อกนี้ จนวันนี้ผมจะกลับมาเริ่มเขียน ผมต้องการเขียนเพื่อให้ตัวผมเองในอนาคตได้กลับมาอ่าน จะเริ่มจากจุดไหนดีละ เอาเป็นว่าผมอยู่ในจุดที่มีลูก 1คน กับการเป็นมนุษย์เงินเดือนอย่างจริงจังเป็นครั้งแรก...

มนุษย์แว่นเรียนซ่อมผ้า วันที่2

          "ย่างเข้าเดือนหกฝนก็ตก พรำ พรำ กบมันก็ร้อง งึมงำ" เป็นเสียงเพลงที่ได้ยินจากวิทยุทรานซิสเตอร์ ของคุณครูวันนี้ มันช่างเข้ากับบรรยากาศวันนี้เสียเหลือเกินครับ แต่ถึงบรรกาศจะดีแค่ไหน ก็ไม่ได้ทำให้เกษตรกรชาวสวนยางอารมณ์ดีขึ้นได้หรอกนะครับ ก็ฝนมันตกจะกรีดยางได้อย่างไรเฮ้อ...

มนุษย์แว่นเรียนซ่อมผ้า วันที่1

          อันนี้ต้องบอกว่าส่วนตัวอีกแล้วนะครับก่อนเข้าเรื่อง ต้องให้เคดิตสำหรับห้องสมุดประชาชนที่ผมได้ใช้เป็นสถานที่เขียนบล็อกทุกที่เลยนะครับ แต่ละที่ดีๆมาก ในขณะที่ผมกำลังเขียนอยู่นี้ผมก็อยู่ที่ห้องสมุดประชาชนอำเภอทุ่งสง 

มนุษย์แว่นเรียนซ่อมผ้า บทนำ

          สวัสดีครับเพื่อนๆ ห่างหายกันไปนานมากๆ(ก็หายไปนานตลอดละนะนายอะ) ทำไงได้ละครับชีวิตผมก่อนหน้านี้มันมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาจริงๆ